- Dossiers
- The State of Sustainable Packaging
- Interviews
- Robbert de Vreede
'Inspireren en impact maken'
Voor de lancering van The State of Sustainable Packaging sprak het KIDV met verschillende partners en experts op het gebied van duurzaam verpakken. Hoe ziet hun dagelijkse praktijk eruit en hoe kijken zij naar het beleid en de ontwikkelingen? Welke samenwerking en innovaties zijn nodig – op korte, middellange en lange termijn – om intrinsiek duurzaam verpakken te bereiken. Dat is verpakken zonder schade aan mens en milieu. In deze aflevering: Robbert de Vreede, Executive Vice President Global Food at Unilever.
“Wij zijn een grote onderneming en als wij niet veranderen, gebeurt er niets. Eerst moeten we soms binnen onze eigen organisatie de boel een beetje opschudden, want mensen vinden het vaak moeilijk om de eerste stap te zetten. Dat maakt je namelijk kwetsbaar. Critici willen óók meteen weten wat dan de volgende stappen worden. Dat houdt ons wel eens tegen om te vertellen waar we precies allemaal mee bezig zijn.”
“Ik snap mensen die zeggen: jullie hebben het Plastic Pact ondertekend en spreken hoge eigen ambities uit, maar hoe ga je dat redden? Dan antwoord ik: moeten we dan níet ondertekenen en níet onze mensen motiveren om hiermee aan de slag te gaan? Als ik mij alleen maar committeer aan wat ons bedrijf reeds doet, dan inspireer ik niet. Dán mogen mensen terecht zeggen: ‘Je gaat niet snel genoeg’. En als ik alleen maar iets roep en verder niets doe, dan heb ik ook geen druk op de eigen organisatie om af te raken van dingen die we niet meer willen.”
Het is belangrijk om een duidelijke keuze te maken, ook als je daar misschien kritiek op krijgt"
“Wij geven vijf miljard euro per jaar aan verpakkingen uit. Dat doen we niet voor niets. Er wordt zoveel verpakt, omdat verpakkingen een functie hebben. Voor de veiligheid en ook voor duurzaamheid. Als ik morgen op Linkedin zet dat voortaan al onze soepen alleen nog in glas zitten, oogst ik enorm applaus. Maar met onze CO2-uitstoot gaan we dan door het dak! Je moet dus integer blijven. Het is belangrijk om een duidelijke keuze te maken, ook als je daar misschien kritiek op krijgt. Dat is beter dan populaire maatregelen nemen die uiteindelijk helemaal geen verschil maken. Hiermee zeg ik niet dat we moeten blijven doen wat we altijd al doen. Daarom hebben we ons Fieldlab opgezet en zijn we bezig met partners zoals SABIC om recycling technologie te verbeteren. Al moeten we geen verpakkingen van 5 euro per stuk hebben, want dan koopt niemand ze en dan maak je helemaal geen impact.”
“Alles volledig recyclebaar, dat is economisch niet haalbaar. Het helemaal tot het einde door-recyclen levert vaak een veel te hoge kostenpost op, waardoor we uiteindelijk niet voldoende kunnen vermarkten. Het is veel efficiënter om een deel van het recyclaat in een inferieur product te stoppen en een ander deel juist hoogwaardig te gebruiken, al naar gelang de mogelijkheden die toekomstige technologieën bieden. Ik ben een optimist en vol vertrouwen dat er slimme mensen opstaan, die straks wél een oplossing hebben voor de flexibles waar we nu nog zo mee worstelen. Het lukt Boyan Slat nu nog niet zo goed om al dat plastic uit de oceaan te vissen, maar er komt een moment dat het hem of anders iemand anders wél lukt.”
Een beslissing die je met je hoofd neemt, mag best even een beetje buikpijn kosten"
“Als ik het thuis, als vader die het allemaal begrijpt, níet voor elkaar krijg om mijn gezin al het afval keurig te laten scheiden, dan denk ik dat we niet het goede systeem hebben. Nog steeds voeren gemeenten systemen in, die niet goed zijn. Maar we blijven ze gebruiken, omdat we andere systemen niet goed aan burgers kunnen uitleggen. Dan moet er dus iemand met visie opstaan, die durft te zeggen dat dit niet werkt en het gesprek aangaat. Hetzelfde geldt voor verpakkingen en plastics. Niet alle plastic verpakkingen zijn slecht en het is ook niet zo dat alle andere verpakkingen beter zijn. We weten wat de voordelen en de nadelen van verschillende materialen zijn en we weten dat er nieuwe materialen en nieuwe kennis aan komen. Accepteer op dit moment dan een iets minder goed recyclebare oplossing, in de wetenschap dat je over een paar jaar wél in het groene gebied zit. Een beslissing die je met je hoofd neemt, mag best even een beetje buikpijn kosten."