Incl.hef.sup 0,05

Publicatiedatum: 23 april 2024

In mijn vorige baan was het een half uurtje fietsen, van huis naar kantoor. Vóór ik de deur uitging, had ik alle tijd voor een kop koffie en om alvast een paar boterhammen voor de middag te smeren. Aan het einde van de werkdag was ik meestal op tijd thuis om nog wat boodschappen voor het avondeten te doen. En; ik had genoeg tijd over om lekker te koken.

Incl.hef.sup 0,05
  • door Mirjam Tiems

Toen kwam het KIDV op mijn pad… Van deur tot deur ben ik tegenwoordig anderhalf uur heen onderweg en anderhalf uur terug. Oftewel: vroeg weg en laat thuis. Dat doet dus wat met je eet- en drinkpatroon: koffie thuis is nu coffee on the go, in een beker met plastic deksel. Voor de lunch scoor ik in de kiosk op het station een belegd broodje. Wat mij opvalt: vroeger waren die in een plastic folie of bakje verpakt, tegenwoordig is dat meestal een kartonnen tray in een papieren zakje. Verder een PET-flesje of blikje drinken erbij. Niet vergeten dat er 15 cent statiegeld op zit.

’s Avonds probeer ik altijd nog wel zo veel mogelijk vers te koken, maar ik betrap mezelf erop dat ik voor het gemak, met enige regelmaat, ook wel een kant-en-klaar maaltijd koop. De afvalemmer voor pmd vult zich tegenwoordig veel sneller dan ik gewend was.

Als ik op het station zo eens om mij heen kijk, zie ik dat ik geen uitzondering ben. Voor heel veel collega-forensen is dit het ritme en ik heb niet de indruk dat zij zich erg druk maken om de berg verpakkingsafval waar we met elkaar voor zorgen. Ik deed dat ook niet, totdat ik aan mijn nieuwe baan bij het Kennisinstituut Duurzaam Verpakken (onderdeel van Verpact) begon.

De duurzame R'en zitten

inmiddels helemaal in mijn systeem

Hier ben ik omringd met collega’s die véél weten over slechte en goede recyclebare verpakkingen. Die producenten en importeurs van product-verpakkingscombinaties, zoals ze worden genoemd, adviseren en ondersteunen bij de verduurzaming van hun verpakkingsportfolio. Bijvoorbeeld door bedrijven na te laten denken over systemen met herbruikbare verpakkingen, of om met biogebaseerde dan wel biologisch afbreekbare kunststoffen aan de slag te gaan. Het liefste willen mijn collega’s dat in de toekomst alleen nog maar verpakkingen zijn die géén schade voor mens en milieu opleveren. De duurzame R’en zitten inmiddels helemaal in mijn systeem: Reduce, Resource, Recycle, Reuse, Rethink, Re-dit, Re-dat…

Ondertussen zie ik op mijn kassabonnen van de supermarkt extra bedragen staan die we voor verpakkingen betalen. Sinds 2016 zijn de plastic tasjes al beprijsd en inmiddels dus ook de verpakkingen van mijn maaltijdsalade en fruit. De ene keer staat vijf of tien cent op de bon. De andere keer nul cent, met de vermelding dat de prijs van het bakje frambozen incl.hef.sup 0,05 is. Ik vermoed stellig dat het merendeel van de andere klanten niet eens weet waar deze codetaal voor staat.

Maar, dankzij mijn nieuwe baan weet ik het natuurlijk: inclusief heffing single use plastic. Je betaalt tegenwoordig namelijk geld voor wegwerpverpakkingen. Of beter gezegd: eenmalig te gebruiken plastic verpakkingen, oftewel Single Use Plastics, oftewel SUP. Het is een Europese maatregel in de strijd tegen zwerfafval, die in verschillende stappen wordt ingevoerd en waar niemand meer aan ontkomt. De plastic rietjes zijn al uitgerangeerd (ik kan maar slecht wennen aan hun papieren vervangers) en voor de koffie onderweg of een patat-friet kan ik nu zelf een beker of bakje meenemen. Bring your own, al ziet de snackbarhouder mij liever gaan dan komen met mijn eigen servies.

Soms koop ik nu wel een herbruikbaar netje voor de sperziebonen en appels, dat ik dan meestal weer niet bij me heb als ik de volgende keer boodschappen ga doen. Hoe het precies met mijn stuk voor stuk in plastic wikkels verpakte mueslirepen en Celebrations zit? Daarvoor kan ík gelukkig bij mijn collega’s terecht en op de speciale websites van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat (zie bij de interessante links). Ben je ook benieuwd? Blader dan eens door het zogeheten Afwegingskader met beslisbomen voor voedselverpakkingen, zakjes en wikkels, drinkbekers en drankverpakkingen, die voor bedrijven antwoord geven op de vraag of hun verpakking wél of níet onder de SUP-regelgeving valt. Je komt er prachtige nieuwe woorden en begrippen tegen, zoals ‘verkooppuntverpakking’ en ‘tendens om zwerfafval te worden’.

Inmiddels heb ik een nieuw ritme om, zo duurzaam verpakt als mogelijk is, van huis naar werk te gaan. En weer terug.

 

Interessante links

Regelgeving wegwerpbekers en -bakjes voor supermarkten, detailhandel en kiosk – Factsheet Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat

Website minderwegwerpplastic.nl en Afwegingskader Regelgeving kunststof producten voor eenmalig gebruik – Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat

 

Heeft u een vraag over dit onderwerp?

Ga naar onze Vraagbaak

Altijd op de hoogte blijven?

Schrijf u in voor onze nieuwsbrief